ما اثر یوگنی زامیاتین
رمان ما رو همین دیروز تموم کردم
یه نقد کوتاه و مختر توی گودریدز براش نوشتم که خالی از لطف نیست اینجا هم بنویسمش
به عنوان فردی که چندان تجربه ای از خواندن کتاب هایی با مضامین سیاسی ندارد ، این کتاب خیلی بیش از حد تعجب برانگیر بود .
هیچ واژه ی دیگه ای پیدا نمی کنم تا دقیقا حسم به این کتاب رو بیان کنم .
کتاب رو از یک فرد بسیار عزیز و دوست داشتنی هدیه گرفتم که تصمیم گرفتم این نقد رو برای قدر دانی ازش بنویسم
یک نویسنده ی مهندس که تصمیم گرفته اولین رمان خودشو با مضامین ریاضی و سیاسی بنویسنه ؟ همین کافی نیست که قبل از خوندن عاشقش بشم ؟
داستان بر میگرده به جایی در گذشته ی زامیاتین که آینده ی نه چندان بعید بشریت را به دست حکومت های دیکتاتور (که حجمه ی عظیمی از دولت های کنونی را در بر میگیرد ) پیش بینی می کند .
نقش حکومت در طرز فکر ، سبک زندگی ، آرمان ها و آرزو ها به ظرافت توی کتاب نهادینه شده .
داستان حکومتی که در آن مردم خانه های شیشه ای دارند و هیچ جا برای پنهان کردن یا پنهان شدن در آن وجود ندارد
ساعت خواب و بیداری آن ها از طریق حکومت تعیین می شود و برای داشتن روابط جنسی باید از قبل با حکومت هماهنگ شود .
داشتن روح (هر چیزی که بتوان با آن تخیل کرد و اندکی به فکر هایی خارج از آرمان های یگانه کشور فکر کرد )بیماریست .
گرچه المان های کتاب استعاری و مبالغه شده هستند اما میشه گفت به هیچ وجه دور از واقعیت امروز نیست
در ابتدا روند گیج کننده و گنگی داره اما بعد از خواندن چند یادداشت اول کمی با یونورس مد نظر زامیاتین آشنا میشید
کتاب سراسر پر از اصطلاحات ریاضی و علمی است که بهتره از قبل اندکی اشنایی با ان داشته باشید
حداقل بهتره مفهوم رادیکال منفی یک رو و همینطور جایگاهش بین اعداد ریاضی بدونید
به کار بردن و تشبیهات ریاضی وار کتاب از قدرت های به تصویر کشیدن اعجاب انگیز زامیاتینه که به حد زیادی ذهن شمارو به d-503نزدیک میکنه
ارتباط دادن ریاضیات ، سیاست ، زندگی روزمره ی انسان ، انقلاب صنعتی و ماشینی شدن زندگی آن هم در یک رمان واقعا از چیزی جز یک شاهکار ادبی ساخته نیست همینه که گفتم کلمه ای جز عجیب و تعجب بر انگیز برای توصیف این اثر به ذهنم نمیرسه
برچسبها: کتاب